میراث ایندگان (دلنوشته)

از گوشه کنار شهر که عبور کنی در هیاهو پر رفت و آمد و دغدغه های روزمره گاهی  نگاهت به سویی خیره میشود که ﺫﻫﻨﺖ را ﺑﺎ انبوهی ﺍﺯ ﺳﻮﺍﻟﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺭﻭﺑﻪ ﺭﻭ ﻣیکند ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺪﺍﺭﯼ ؟؟؟

در گذر از کوچه هایی که روزگاری خانه های سنتی با درب های چوبی که نشانگر اوج  فرهنگ و هنر بود،خانه هایی  با معماری وسبکی  که اصولا شناختی ازسبک و نوع آن نداریم مواجه هستیم.معماری که  فرهنگ و  هنر ش روزگاری شهره افاق بود را با خود غرق کرده و دیگر راه نجاتی برای آن نیست.هنوز هم در برخی از کوچه ها که انبوهی از ساختمانها که دیگر اصالت گذشته را ندارند میتوان خانه هایی دید که در گوشه ای مانند سالخورده ای تنها  که دیگر هیچ کس از آن سراغی نمیگرد  آرام گرفته و با خود درددل میکند.هنوز هم با همان حالت سالخوردگیش میتوان به آن نگاه کرد هر چند که ناملایمت ها روزگار چهره اش رو دگرگون ساخته ولی هنوز چهره اش را با  همان  فرهنگ و هنری که از گذشته برجا مانده است خودنمایی میکند و سوالهایی که  هنوز جوابی برای آن نیست  و یک  سوال کلیشه ای  میراث ما برای آیندگان چیست ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

نگارش : ابوالفضل مهدی پور

http://Tlgrm.me/khouzestan_tourleader

 

+ نوشته شده توسط ابوالفضل مهدی پور در دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۶ و ساعت ۱ ق.ظ |